/لندن؛ نماد نقض حقوق بشر در اروپا/
نعمت احمدی:
اعتراض به انگلیس، «دخالت» نیست
دولت‌ها نمی‌توانند هر رفتاری با مردم‌شان داشته باشند

یک استاد دانشگاه معتقد است که تبعیض نژادی، مساله قانونی نبوده بلکه مساله‌ای اخلاقی و فرهنگی است که شکل‌گیری آن نیز مستلزم زمان طولانی است....

نعمت احمدی در گفت‌وگو با خبرنگار حقوقی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) در تحلیل حقوقی حوادث اخیر در لندن و موارد نقض حقوق بشر در جریان این رویدادها، اظهار کرد: بعد از جنگ جهانی دوم، کمیسیون حقوق بشر در مجلس ژنو که یکی از پایه های سازمان ملل است،‌ اعلام داشته که دولت ها نمی‌توانند هر نوع رفتاری را با مردم داشته باشند. نمونه بارز آن انگلیس است که بواسطه قطعنامه‌ علیه لیبی، دارد به دفاع ازحقوق بشرعلیه قذافی می‌پردازد.

این استاد دانشگاه با بیان این‌که خانواده بشری یک خانواده به هم پیوسته است، افزود: دولت‌ها نمی‌توانند هر حرکتی را علیه مردم کشورشان به بهانه نظم داخلی انجام دهند.

این حقوقدان با بیان این که اعتراض کشور‌ها به یکدیگر به معنای «دخالت» نیست بلکه یادآوری است، ادامه داد: اعتراض، یادآوری موضوعی است که با داشتن حالت مثبت و منفی در نقاطی از کشور‌ها صورت می‌گیرد؛ همانطور که همه کشورها عضو جامعه جهانی بوده و193 کشور عضو سازمان ملل هستند.

وی ادامه داد: شورای امنیت معنی خود را همراه دارد یعنی امنیت در جهان درباره دولت ها ومردم برقرار شود. رفتار مردم نسبت به عملکرد پلیس انگلیس در داخل کشور، نوعی «اعتراض» است و دخالت محسوب نمی شود.

این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: اگر جامعه بشری دفاع لازم را از خود در مقابل اتفاقات نداشته باشد، بسیاری از نهادهای بین المللی از شرح وظایف خود تهی می‌شوند. در سازمان ملل تعریفی از حقوق بشر داریم که اگر قرار باشد کشورهای دیگر دخالت نکنند، شان نزول سازمان بین المللی از بین می رود.

احمدی با بیان این که اجرای قانون داخلی برای هر کشور مستقل از جامعه جهانی است، افزود: هر کشور قانون داخلی مربوط به خود را دارد. به عنوان مثال شلاق در کشورهای دیگر نوعی شکنجه است در حالی که درایران شلاق، مجازات محسوب می شود و شکنجه نیست یا وقتی گزارشگری را در داخل کشور ایران برای تهیه گزارش می فرستند دلیل بر این است که شیوه اجرای قوانین کشور ما مورد تایید کشورهای دیگر نبوده است بنابراین وقتی کشورهای دیگر در این مسایل به این راحتی دخالت می‌کنند؛ چگونه دیگر کشور‌ها می‌توانند نسبت به مسایل مهمتری مانند نقض حقوق بشر حتی در انگلیس دخالت نکنند.

این وکیل دادگستری خاطرنشان کرد: در جامعه امریکا درچندین سال پیش یکی از وقایعی که به وقوع پیوست این بود که پلیس به سیاه پوستی که درحال فیلمبرداری بود، تیراندازی کرد و با پخش شدن این فیلم بر روی سایت های اینترنتی، حرکت عظیمی را در داخل آمریکا به وجود آورد که این مورد می‌تواند یکی از نمونه های نقض حقوق بشر باشد.

وی تصریح کرد: در سال های گذشته مسایلی مانند جنگ شمال و جنوب آمریکا، مساله نژاد پرستی و تبعیض نژادی در قانون مورد توجه بوده و مورد اعتراض روشنفکران و فرهیختگان قرار گرفته است و نهایتا انتخاب اخیر اوباما که درجهت پر کردن شکاف تبعیض نژادی است.

این حقوقدان ادامه داد: تبعیض نژادی در شغل، فعالیت بر جمعیت سیاه پوست وارد شده که باعث تضاد برخورد و روحیه نژاد پرستانه و نهایتا منجر به اعتراضاتی از سوی مردم می شود.

این وکیل دادگستری افزود: تبعیض نژادی فقط مختص به سیاه پوست ها نبوده بلکه سفید پوست ها را هم در بر می گیرد. مانند داستان نروژ که جوان سفیدپوستی با منفجر کردن بمب و سرگرم کردن پلیس، تعدادی جوان زیر 18 سال را به رگبار بست و منجربه کشته شدن 80-70 نفر شد.

وی ادامه داد: نئونازی ها، تفکیک نژادی و ... زیاد است به طوری که وقتی یک فرد ایرانی وارد فرودگاه این کشورها می شود به عنوان رنگین پوست یا مومشکی به این فرد نگاه می کنند و در این موقع است که احساس می کنیم یک تضادی به وجود می آید و ما را به عنوان یک انسان ونژاد دیگر نگاه می کنند.

احمدی با بیان این که قانون درهیچ کشوری نژاد پرستی را تایید نمی‌کند، تاکید کرد: هیچ کشوری در قانون خود نژادپرستی را ندارد. به عنوان مثال آخرین کشوری که آپارتاید را داشت آفریقای جنوبی بود که آن هم از بین رفت.

این استاد دانشگاه با بیان این که تبعیض نژادی، مساله قانونی نبوده بلکه مساله ای اخلاقی و فرهنگی است، افزود: این مساله مستلزم زمان طولانی می شود. به عنوان مثال در بازخوانی خاطرات افراد سیاه، اولین بار زنی درآمریکا، با نشستن روی صندلی که متعلق به سفید پوست‌ها بود؛ باعث شد که تفکیک نژادی در این کشور از بین برود.

احمدی در پایان با بیان این که نژادپرستی مذهبی بدتر از نژادپرستی شکلی است، تاکید کرد: بشریت در حال رفتن به تفکیک نژادی و دینی است مانند اسرائیل که مهمترین آپارتاید مذهبی است؛ در واقع بشریت در حال رفتن به سمت این است که فاصله ها را کوتاه کند.

ایسنا